Laatste dag Can Tho

Hallo allemaal,

Bedankt voor de leuke berichtjes. Altijd leuk om te lezen.

Er zijn wat dingen wat ons opvallen in Vietnam. Dat wil ik even met jullie delen:

ten eerste: super vriendelijke mensen
ten tweede: heel veeeeeel scooters
ten derde: ze smakken heeeeel erg!!
ten vierde: het eten is geweldig.(wel veel noodlesoep)
ten vijfde: het kan hier erg nat zijn. (heel grappig met een regenjas op de scooter)

Op de laatste dag met Phoung hebben we 3 weeshuizen bezocht. Bij 1 waren de kinderen net op schoolreisje, bij de tweede waren het jongens en meisjes vanaf 11 jaar. Heel erg leuk, Daan en ik hebben er meteen een paar vrienden bij. Ze hebben ons vastgepakt en niet meer los gelaten. We hadden een grote zak snoep meegenomen, wat ze zeker waardeerde.
We hebben de jongensslaapzaal gezien en de meisjesslaapzaal, de keuken de tuin waar ze fruit telen voor de verkoop. Een heel leuk project en de kinderen spreken een beetje engels.

Het laatste weeshuis was op het platteland, we moesten op de scooters langs hele kleine weggetjes en riviertjes en huizen op palen.
Een hele mooie tocht.
Uiteindelijk hebben we het weeshuis gevonden aan het water, de kinderen waren helemaal blij ons te Zien (zie foto waar Daan met allle kindertjes op staat, bij het vorige berichtje)
De kinderen lieten ons hun dieren zien (schoenen helemaal onder de modder, het had net geregend) Wat wel grappig was was dat de kinderen meteen onze schoenen gingen poetsen in de Mekong rivier.
Later weer met schone schoenen naar een fruittuin waar we gegeten hebben en verschillende dingen over de projecten met Phoung besproken hebben.

Toen hadden we nog 1 project te gaan, het armste project wel denk ik. De sweet children club. Midden in de stad, we kwamen net onder het eten aan.
Ze zaten aan de straatkant, waar ook de bedden staan. We gingen met zijn allen naar boven waar net de avondklas begon. (kinderen moeten overdag lottotickets op straat verkopen om geld te verdienen, al vanaf 5 jaar) 's Avonds kunnen ze lessen volgen. We gingen met zijn allen in een kring staan en liedjes zingen (in het vietnamees) en daarna moest iedereen zich voorstellen in het engels.
Het was erg leuk en de kinderen waren erg uitgelaten.

De laatse maaltijd 's avonds was bij een vietnamees tentje op de hoek van de straat.Noodlesoep, hihihi. Daarna naar een theehuisje waar lifemuziek gedraait werd.
Ik ga de muziek steeds meer waarderen!!

Het was zo lief, Phoung had een kado voor ons gekocht, mooi ingepakt met een strik erop! Er zat een dvd in van een vietnamese zangeres en twee echte vietnamese kussenslopen, heel erg leuk!
Wij hadden een echte hollandse hoed voor hem meegenomen, ik hoop dat hij hem opzet met voetballen.

En dat was het einde met Phoung, we gaan hem zeker missen het is echt een lieverd.

Groetjes Daan en Tries